Σε έναν γενικά καλό συναυλιακό χώρο, χωρίς στριμωξίδι, με αξιοπρεπή ήχο, εξαιρετικό κλιματισμό – εξαερισμό, βρέθηκε μια ολόκληρη γενιά που γαλουχήθηκε με brit pop ήχους.
Προσωπικά, λατρεύω τις περιοδείες επανασύνδεσης. Απαλλαγμένη από το άγχος της προώθησης του νέου υλικού, η μπάντα απολαμβάνει την αγάπη του κοινού για τα χιλιοτραγουδισμένα της κομμάτια και πάνω στη σκηνή κάνει ... θραύση. Οι Suede δεν ξέφυγαν από αυτό τον κανόνα.
Το μάτι του Brett Anderson «γυάλιζε» από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο στη σκηνή. Σαν παραδοσιακός rock star ανέβασε τη διάθεση του κοινού κατακόρυφα, εξανεμίζοντας και τις τελευταίες ανησυχίες για το κατά πόσο θα έχουν διάθεση για performance πέντε τύποι άνω των 35. Και τα πέντε πρώτα κομμάτια ήταν «δυναμίτες»: Από το stop taking me over του πρώιμου μεν, επιτακτικού δε Drowners και το σκοτεινό She, ως τις τεράστιες επιτυχίες Trash, Filmstar και Animal Nitrate, η συναυλία ξεκίνησε με μικρές ανατριχίλες νοσταλγίας.
Αυτό το συναίσθημα κράτησε καθόλη τη διάρκεια της συναυλίας, ενώ η επαφή του υπερκινητικού και ακούραστου Brett με το κοινό, που δεν σταμάτησε στιγμή να τραγουδάει και να συμμετέχει είναι παροιμιώδης. Φωνάξαμε, χορέψαμε, σιγοτραγουδήσαμε, συγκινηθήκαμε με τις όμορφες μπαλάντες, τους αποθεώσαμε μετά το Beautiful Ones και αυτοί μας το ανταπέδωσαν με ένα φανταστικό encore: το Saturday Night.
Την Κυριακή το βράδυ είχαμε την ευκαιρία να (ξανα)παρακολουθήσουμε ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα των 90’s. Το αν θα επιστρέψουν για τα καλά στο προσκήνιο μετά από αυτό το re-union θα το κρίνει η ιστορία, τη θέση τους όμως ανάμεσα στα αγαπημένα μας μουσικά ακούσματα δεν θα την απωλέσουν ποτέ.
Set list:
- The Drowners
- She
- Trash
- Filmstar
- Animal Nitrate
- To The Birds
- Pantomime Horse
- We Are the Pigs
- Killing of a Flashboy
- Can’t Get Enough
- Obsessions
- Everything Will Flow
- So Young
- Metal Mickey
- The Wild Ones
- New Generation
- The Beautiful Ones
encore
- Saturday Night
