Από τον καιρό του Tyrannosaurus
Hives, πέρασαν τόσα χρόνια όσα από τότε που η μισή Ευρώπη και η
άλλη μισή Αμερική λικνιζόταν στους ρυθμούς του Somebody
Told Me και ο Eric Roberts πλασαριζόταν σαν
supervillain στο video clip του Mr. Brightside.
Φέτος μας χάρισαν ένα άλμπουμ που σφύζει από ενέργεια,
ρυθμό που ζηλεύει ακόμα και η πιο κουλ και φρέσκια πανκ μπάντα.
Στη μουσική, όπως και σε κάθε τέχνη που εισέρχεται στις
νόρμες της εμπορικότητας, κάποια πράγματα είναι δεδομένα. Ένα από αυτά είναι
πλέον πως η ακρόαση ενός δίσκου των Hives προσφέρει καθαρή διασκέδαση. Όσο
μάλιστα περνάει ο καιρός και αναβαθμίζονται και ποιοτικά-μουσικά, το αποτέλεσμα
είναι αρτιότερο και πιο εθιστικό. Ακόμα και αν η μόδα και η εμπορική επιτυχία
έρχεται και παρέρχεται.
The story so far:
14. Nada Surf - The Stars Are Indifferent to Astronomy
15. Ty Segall Band - Slaughterhouse
16. King Tuff - King Tuff
17. Green Day - DOS!
18. Soundgarden - King Animal
19. The Raveonettes - Observator
20. Rush - Clockwork Angels
