#15. Ty Segall Band - Slaughterhouse

Ο Ty Segall είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση σύγχρονου καλλιτέχνη. Κάνει πατροπαράδοτο garage rock n roll, ενίοτε σε δαιμονιώδεις και ενίοτε σε πιο βραδείς ρυθμούς  με βρώμικους ήχους και μια τρέλα που αγνοείται από τη μουσική βιομηχανία εδώ και δύο με τρεις δεκαετίες. 

Η ιδιομορφία του όμως έγκειται στο εξής: Μπορεί και βγάζει 2-3 άλμπουμ το χρόνο, αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους, χωρίς όμως καμία ποιοτική έκπτωση. 

Το Slaughterhouse είναι ένα άλμπουμ με εξαιρετικούς ήχους κιθάρας. Τα distortions κάνουν όλη τη δουλειά αναπληρώνοντας όταν και αν χρειαστεί τη μετριότητα στις συνθέσεις ή στη φωνή.  

Κέρδισε μια θέση στη φετινή μου εικοσάδα γιατί είναι μια κυκλοφορία ενός είδους, που στις μέρες μας σπανίζει. Και σαν είδος και κυρίως σαν ποιότητα.

The story so far:


16. King Tuff – King Tuff
17. Green Day - DOS!
18. Soundgarden - King Animal
19. The Raveonettes - Observator
20. Rush - Clockwork Angels